Można powiedzieć, że jest przeciwieństwem idealnego adepta. Reprezentuje wiele negatywnych cech. Nie znosi krytyki, a nawet z wyższością traktuje swojego mistrza. Brak mu zapału, cierpliwości, ulega emocjom. Odznacza się chciwością i brakiem odwagi.
Jak uważa Śiwa Sanhita uczniowie słabi mogą osiągnąć swoje oświecenie w ciągu 12 lat, czyli proces samodoskonalenia trwa u nich dwa razy dłużej niż u ucznia najlepszego.
Droga do oświecenia, w przypadku słabego adepta, przebiega bardzo trudno i wymaga wielkiego wysiłku mistrza, aby zaszczepił w jego umyśle właściwe postawy i cechy.